Bleek het hier feest van de onbevlekte ontvangenis te zijn en alles was gesloten !!!
Het DNI nummer is een soort registratienummer dat je een beetje meer Argentijns burger maakt. Van de locatie heb ik geen foto's maar het was een Kafkaïaanse bedoening.
We kregen een volgnummertje (zoiets als bij de beenhouwer) en stonden al gauw in een rij met nummer 146 en 147. Vooraf hadden we alle documenten verzameld, stempels,vertalingen,legalisaties enz... Het gebouw was ooit zeer mooi geweest maar het interieur was nu wat aftands met kapotte stoelen, ingezakte vloer, afgedankte loketten enz.
Er zaten een 250tal mensen bij elkaar van alle kleuren en stand.
Na een uur gingen we eens informeren hoe de nummers vooruitschoven. 98 was aan de beurt maar... om de 200 nummers werd er van nul gestart en onze nummer zat in het volgend pakket.
Na 3u wachten werden we als een van de laatsten bediend.
Alles werd netjes samengevoegd en met een zeer klein papiertje samengeniet (genoten?) waarop stond dat je kon terugkomen met 15 pesos en twee pasfoto's op 11 november 2009 !!!
Fier stapten we met onze documenten naar buiten in de middagzon, lichtjes verdwaaasd van het lange wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten