zondag 23 augustus 2009

Verbouwing




Het lijkt of er niets meer gebeurt maar dat komt omdat we in het nieuwe appartement aan het verbouwen zijn. Eind van de maand verhuizen we en vooraf lieten we wat aanpassingen doen in het appartement. Vooral meer kastruimte gecreëerd in keuken, badkamer en slaapkamer. Meer lichtpunten geplaatst in keuken en badkamer. De timing verloopt volgens planning ondanks alle geruchten van de Argentijnse bouwvakkers. Soms dagen ze wat later op maar werken dan door tot de afgesproken werken zijn uitgevoerd.
Het enige minpunt is een defecte (nieuwe) airco die onder waarborg dient hersteld te worden. De installateur werkt niet meer samen met de zaak die de airco verkocht en we worden van het kastje naar de muur gestuurd. Het duurt nu al drie weken en telkens worden er nieuwe afspraken gemaakt zonder resultaat.
Ondertussen loopt de winter hier op zijn allerlaatste benen. De temperaturen klimmen regelmatig boven de 18 graden en met de zon erbij is dit al zeer goed weer.
Foto's van het appartement sturen we later door want voor het ogenblik zit alles onder een laag stof door het uitzagen van een marmeren werkblad. Het ziet er naar uit dat alles op tijd zal klaar zijn. We verhuizen met een "pick-up" jeep van iemand uit de buurt.
Ondertussen zijn we begonnen met een cursus golf. Dat lijkt een ideale sport om hier te beoefenen met het vele mooie weer. Het terrein is 22ha groot met een dijk van een clubhuis. De golf is sinds een tijd eigendom van de staat geworden en dus kun je gaan spelen tegen een dagvergoeding zonder een torenhoog lidgeld te moeten betalen. We hebben nog maar enkele lessen gehad en het blijkt dus best geen gemakkelijke sport te zijn. Op het terrein waar we nog niet opmogen lopen de spelers met een zware golfzak te sjouwen of duwen een driewielig karretje voor zich uit. Daarin zitten indrukwekkende stokken (clubs) voor elke soort slag. Wij oefenen de afslag in een soort kooi omringd door netten om te beletten dat er al gewonden vallen vanaf de eerste les.
Ook zijn er plaatsen om de laatste slagen te oefenen op de "green" dichtbij de "hole". Het vraagt veel concentratie, geduld, moed en zelfvertrouwen om te geloven dat je dit ooit goed zult kunnen. Maar als al die anderen het geleerd hebben.....
Bij het terrein hoort een restaurant-café-terras waar het heerlijk uitrusten is met zicht op het oefenterrein. Ook een winkel met golfmateriaal dat er zeer professioneel uitziet hoort bij het complex. Ik voel me een beetje als een bezoeker van een zeilbotenbeurs waar je met open mond kijkt naar alle modellen en denkt...hier zal ik wel nooit mee varen.
Maar iedere sport heeft zijn eigen kenmerken en die maak je je stilaan eigen tot ze als het ware onvermijdelijk bij je leven gaan horen. Golf heeft het voordeel dat je het lang kan beoefenen, je bent in de natuur en een partij houdt je al gauw een halve dag bezig.
Waarschijnlijk meer nieuws na de verhuis...

zondag 2 augustus 2009

Edith Piaf




De musical "Edith Piaf"van Pam Gems is een productie onder Engelse regie (Jamie Lloyd) die al een paar weken volle zalen trekt. De regie is voortreffelijk met een ingehouden spanning die niet verminderd gedurende de hele voorstelling. De belichting, de klank, de acteurs, alles zeer professioneel uitgevoerd met een ademloos publiek. De Argentijnen of toch zeker de "porteños" (inwoners van Buenos Aires) houden van theater,dans,muziek,film enz. Ze kunnen uren in de rij staan om kaartjes te bemachtigen.
Ik wou kaartjes bestellen via internet maar de site weigerde mijn registratienummer (DNI, een soort burgernummer dat we pas in november zullen krijgen). Dus ben ik de metro kaartjes gaan kopen waaronder een zeer oud metrostel me terugvoerde naar de jaren dertig/veertig. Dan nog 3 kwartier aanschuiven. Het was wel de moeite waard. Een prachtige vertolking van "Elena Roger", een Argentijnse die een hele tijd in het buitenland werkte. Het theater "Liceo" is oud maar mooi geconserveerd of gerestaureerd of beide. Een soort kleine Burla schouwburg! Het theater ligt aan de plaza congreso, een majestueus plein zoals er velen zijn in BsAs.
Gisteren het restaurant "Palacio Español" bezocht gelegen op de Avenida 9° de julio. De breedste straat ter wereld met 22 rijstroken. Het restaurant, gebouwd in 1908 (tot 1911) telt verschillende zalen met prachtige decoraties. Het was de periode toen Argentinië nog tot de rijkste landen ter wereld behoorde. Buenos Aires was de 3de rijkste stad van Amerika na New York en Chicago. Vooral door politieke wantoestanden verdween deze status door de jaren heen.

Rond halfnegen waren er maar twee tafeltjes bezet, (Argentijnen gaan laat eten) maar rond 10u zaten er wel 200 mensen te eten,drinken, converseren en genieten van het ongelooflijke kader met veel brons marmer en houtwerk, afgewisseld met grote schilderijen. De Koninklijke familie van Spanje en een hele reeks staatshoofden waren hier al te gast. Sommige kelners leken wel mee met de meubels te zijn bewaard al was de bediening voortreffelijk. Ook het eten was lekker en we bleven nog net onder de 50€ voor ons beiden met alles erop en eraan.
Jammer genoeg had ik mijn fototoestel niet meegenomen maar ik stuur later nog wel wat foto's mee van deze plaats.
Tijdens de voorstelling van Piaf was het verboden om foto's te nemen...
We wachten nu op de lente die er binnen een maand zit aan te komen. Tegen dan hopen we ook verhuisd te zijn naar ons eigen appartement.
Veel groeten uit BsAs en tot binnenkort
Luc en Marleen