Ja, hoor! Tot mijn eigen verbazing spreek ik reeds een aardig mondje Spaans, of zal ik zeggen Argentijns. Want er zijn toch een aantal verschillen in uitspraak.
Ik volg elke woensdagmorgen 2 uren les bij profesor José Serebrenik, een zeer aangename, vriendelijke, geduldige, joodse leraar, die (gelukkig voor mij) zeer goed Engels spreekt en ook Engelse les geeft aan spaanstaligen.
Hij woont in de wijk Balvanera (in de volksmond Once genoemd).
Het is de joodse wijk, een zeer drukke, bedrijvige buurt met allemaal winkeltjes, groothandels en kraampjes. Sommigen vinden het soms een beetje gevaarlijk, maar ik vind dit eigenlijk niet, omdat er altijd veel volk rondloopt.
Er is ook politiebewaking omdat er twee synagogen in die buurt zijn.
Mijn lessen zijn altijd zeer gevarieerd. Ik heb een beetje de gewoonte opgevat om
voor de les een aantal punten op te schrijven (in het Spaans) waarover we kunnen spreken.
Meestal gaat het over zaken die ik in de loop van de voorbije week heb meegemaakt, gezien of gehoord.
Dat kan gaan over een tentoonstelling, over een muziekvoorstelling,
maar ook over de verschillende levensgewoonten in Argentinië, Europa, België of over iets zeer persoonlijk, zelfs emotioneel.
Daarover spreken wordt meestal een zeer interessante conversatie.
Hij weet ook zeer veel over de geschiedenis en de cultuur van Argentinië en Buenos Aires, de lessen gaan dus veel verder dan enkel de gramatica, woordenschat en spelling.
Tijdens de dictatuur is hij samen met zijn vrouw moeten vluchten en zij hebben vanaf 1976
gedurende 14 jaar in Tenerife gewoond.
Ik zal zeker nog een jaartje verder les volgen, vooral omdat ik het zo graag doe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten